امروزه در ساخت ویلاها و ساختمان ها از روش هایی برای لوله کشی گاز استفاده می کنند که ترجیحا نمای داخلی ساختمان را بهم نریزد. لوله های گاز توکار با وجود اینکه مدرن تر هستند و باعث می شوند دکوراسیون ویلا از نظر ظاهری مرتب تر دیده شود، اما نحوه اجرای آن ها بسیار سخت است و هزینه های زیادی را شامل می شود. با این حال بسیاری از کارفرماها لوله های گاز توکار را بیشتر ترجیح می دهند. اما تفاوت لوله گاز توکار با روکار در چیست؟ هر کدام از این روش های لوله کشی گاز چه مزایا و معایبی دارند؟ برای ساخت ویلا کدام روش لوله کشی مناسب تر است؟
لوله گاز توکار
لوله های گاز توکار همانطور که از اسمشان پیداست در زیر سطح زمین و در درزهای دیوار کار می شوند و قابل نمایش نیستند. لوله های گاز توکار به دلیل در دسترس نبودن، دچار برخی آسیب های محیطی نمی شوند و ضریب ایمنی بالاتری دارند. اما با این حال در صورت بروز هرگونه مشکل در خطوط انتقال گاز محیط ساختمان، عیب یابی نشت گاز در لوله های توکار بسیار سخت و پر هزینه است. از لوله های گاز توکار برای انتقال گاز با حجم و فشار بالا در مسافت های طولانی و فضاهای بسیار بزرگ استفاده می شود. بنابراین می توان گفت برای ساخت ویلاها در متراژهای بزرگ، لوله های گاز توکار گزینه بهتری هستند. با پیشرفت تکنولوژی، روش‌های نوین برای عیب‌یابی و کنترل لوله‌های گاز توکار به‌وجود آمده است. امروزه با استفاده از دستگاه‌های نشت‌یاب دیجیتالی و حسگرهای هوشمند، امکان شناسایی هرگونه نشتی و مشکل در خطوط گاز توکار بدون نیاز به تخریب دیوارها و سطوح وجود دارد. این تکنولوژی‌ها ضمن کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری، ضریب ایمنی را نیز افزایش می‌دهند.
مطالب مرتبط: استفاده از یونولیت نسوز یا کند سوز برای جلوگیری از آتش سوزی ویلا موثر است؟
لوله گاز روکار
لوله کشی گاز به صورت روکار بسیار رایج تر است و هزینه های کمتری را نیز شامل می شود. از لوله های گاز روکار در اغلب موارد زمانی استفاده می شود که در دسترس بودن و بازبینی لوله های گاز اولویت داشته باشد. در ساختمان های قدیمی یا تاریخی که به دلایلی هزینه تخریب و جاگذاری لوله های گاز توکار بالاست و امکان بازسازی مجدد پس از اجرای لوله کشی وجود ندارد، معمولا از لوله های گاز روکار استفاده می شود. همچنین لوله های رایزر اصلی گاز که در محوطه خارجی به کنتور گاز متصل می شوند، باید به صورت روکار باشند. از آنجایی که حجم و فشار گاز موجود در لوله های گاز روکار کمتر از لوله های توکار است، از این لوله ها معمولا برای انتقال گاز به درون خانه ها و واحدهای کوچک استفاده می شود. در سال‌های اخیر، برای افزایش دوام و طول عمر لوله‌های گاز روکار، از پوشش‌های محافظ ضدخوردگی و ضدضربه استفاده میشود. این پوشش‌ها به خصوص در مناطق با شرایط جوی نامناسب، محافظت بیشتری را فراهم می‌کنند و از آسیب‌های محیطی جلوگیری می‌کنند. این امر باعث میشود که لوله‌های روکار، مقاومت بیشتری در برابر شرایط مختلف داشته باشند و نیاز به تعویض و نگهداری مکرر کاهش یابد.
همچنین بخوانید: نکات مهم برای انتخاب کفپوش مناسب داخل ویلا
چه تفاوتی میان لوله های گاز توکار و روکار وجود دارد؟
اولین تفاوت لوله گاز توکار با روکار، جنس متریال مورد استفاده است. لوله های گاز توکار اغلب از لوله های مانیسمان هستند که در ساختار آن ها هیچ درزی وجود ندارد، بنابراین استحکام و مقاومت بالاتری نسبت به لوله های روکار دارند. در ساخت لوله های روکار از لوله های درزدار که جنس آن ها از فولاد گالوانیزه است، استفاده میشود. لوله های گاز روکار از آنجایی که در معرض دید ما نصب می شوند، نگهداری، عیب یابی و تعمیر آن ها به هنگام بروز مشکل راحت تر است و هزینه های کمتری را شامل می شود. این در حالی است که برای تعمیر انواع لوله گاز توکار باید بخشی از ساختمان تخریب شود. بد نیست بدانید لوله های روکار، به دلیل قرار گرفتن در معرض آسیب های محیطی و ضربه، طول عمر کمتری نسبت به لوله های گاز توکار دارند که البته این مورد هم تفاوت لوله گاز توکار با روکار است. در راستای افزایش ایمنی در پروژه‌های ساختمانی و ویلایی، مقررات جدیدی برای لوله‌کشی گاز تصویب شده است که شامل استفاده از لوله‌های با کیفیت بالا و سیستم‌های هشداردهنده نشت گاز می‌باشد. این مقررات همچنین تأکید بیشتری بر طراحی مناسب شبکه لوله‌کشی و دسترسی آسان برای انجام تعمیرات دارند. پیروی از این مقررات نه تنها از خطرات احتمالی می‌کاهد، بلکه به افزایش طول عمر و کارایی سیستم‌های گازرسانی نیز کمک می‌کند.
برای ساخت ویلا لوله گاز روکار بهتر است یا لوله گاز توکار؟
در ساخت ویلاها و سایر پروژه های ساختمانی بزرگ، معمولا برای حفظ نظم در فضای داخلی از لوله های گاز توکار استفاده می شود که ضوابط و قوانین خاصی نیز برای اجرا و نصب دارد. این در حالی است که برای ساختمان ها و خانه هایی با متراژ های کوچک معمولا لوله های گاز روکار ترجیح داده می شوند. توجه داشته باشید که لوله های گاز توکار بدون درز هستند و به دلیل قرار گیری در بین مصالح، مقاومت بیشتری دارند. برای لوله های گاز روکار نیز از لوله های درزدار استفاده می شود. با وجود اینکه لوله های گاز توکار امروزه محبوبیت بیشتر در ساختمان سازی دارند، اما به دلیل گران شدن قیمت لوله کشی گاز توکار، معمولا از سوی کارفرمایان کمتر ترجیح داده می شوند. در حال حاضر یکی از مسائل مهم در انتخاب بین لوله‌کشی توکار و روکار، بحث هزینه‌هاست. با وجود اینکه لوله‌کشی توکار به دلیل نیاز به مصالح خاص و اجرای پیچیده، هزینه‌های بیشتری دارد، اما در بلندمدت می‌تواند به صرفه‌تر باشد. کاهش نیاز به نگهداری و تعمیرات مکرر و همچنین کاهش خطرات ناشی از نشتی‌های احتمالی، از مزایای استفاده از لوله‌های گاز توکار است که می‌تواند توجیهی برای سرمایه‌گذاری اولیه بیشتر باشد.
همچنین بخوانید: تفاوت شناژ با فونداسیون در ساخت ویلا چیست؟
سخن پایانی
همانطور که در طول این مقاله از گروه ویلاسازی مجریان به بررسی تفاوت لوله گاز توکار با روکار اشاره کردیم، متوجه شدیم که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و با توجه به نوع پروژه و درخواست کارفرما اجرا می شوند. از لوله های گاز توکار معمولا در فضاهای بسیار بزرگ مانند ویلاها و مجتمع ها استفاده می شود، درحالیکه استفاده از لوله های گاز روکار در اکثر ساختمان ها و بناها رایج تر است. لوله های گاز توکار و روکار از لحاظ متریال مورد استفاده، نحوه نصب و همچنین نگهداری و تعمیر تفاوت دارند. بنابراین قبل از اجرای لوله کشی گاز معمولا شرایط هر پروژه به دقت توسط مهندسان ناظر بررسی شده و در صورت تایید از هرکدام این روش های لوله کشی گاز بسته به ترجیح کارفرما استفاده می شود.
همچنین بخوانید: نکات ناگفته ی بازسازی خانه های قدیمی
سوالات متداول
۱. جنس متریال استفاده شده در لوله های گاز توکار چیست؟
جنس لوله های گاز توکار از لوله های مانیسمان است که در ساختار آن ها هیچ درزی وجود ندارد و به صورت یکپارچه، تحت فرایندی با عنوان اکستروژن در کارخانه ها تولید می شوند.
۲. لوله های گاز روکار و توکار از چه نظر با یکدیگر تفاوت دارند؟
از جمله تفاوت های لوله های گاز توکار و روکار می توان به نحوه اجرا، جنس لوله ها، نحوه تعمیر و نگهداری، آسیب پذیر بودن و همچنین سایز لوله و فشار گاز در لوله ها اشاره کرد.
